Pleister-Koning (tweeduizend vijf)



                                         Januari in het jaar
                                         tweeduizend vijf
                                         thuis te zitten stevig
                                         gebleven in de tijd
                                         thuis gebleven en om te leven
                                         min ik dat ik schrijf
                                         Januari in het jaar
                                         alle jaren eeuwig
                                         alle jaren dit
                                         tweeduizend vijf gedichten
                                         bleven een leven in zicht
                                         even van geven aan de mede plicht
                                         als God de vader
                                         en de vader het kind laat
                                         alle jaren eenzaam
                                         kwatrijnen stille waan
                                         licht te dagen ingang
                                         milder, milder welaan
                                         tweeduizend en vijf
                                         blijf nog maar een jaar
                                         je lijf heeft nog in cellen
                                         wie blijft leeft te spellen
                                         en weet niet dood te gaan
                                         Simpele zinnen
                                         sluiten een gedicht
                                         en een gedicht gesloten
                                         stoot nauwe kieren
                                         in de deur waardoor licht
                                         Januari waardt als een gestalte
                                         als een schim God's voor ongelovigen
                                         zo jammer dat de dichter een vakman is
                                         en enkel doet van pleisteren
                                         alle zijn simpele zinnen
                                         is te zijn hebben gedicht
                                         het is de pijn
                                         van thuis zijn
                                         als tourist te leven
                                         thuis hier als eigen God
                                         is elk genot een afstand
                                         alles de stand van de zon
                                         een gedicht is een kalender
                                         alle jaren eenzaam
                                         kwatrijnen stille waan...
                                         Januari in het jaar
                                         komen en gaan.



21'01'05