Als een blad van een boom, dwarrel ik langzaam naar beneden.
Langzaam, maar toch te snel.
Tot een bepaalde hoogte was ik gegroeid,
en nu ga ik terug naar waar ik ooit begon.
Als een blad dat vast zat aan tak,
en die uiteindelijk vanzelf eens loslaat.
Maar wat wordt nu moeilijker voor me?
De afdwalende weg naar beneden,
of de harde weg weer terug naar boven?