Te laat
Te laat
ze zingt de pijnen van zich af
ze rijpt daarmee de tijd
maar nu haar hart verzwakt is
hoor je dan niet dat ze schrijdt:
ik had verborgen
al mijn angst
mijn tranen
mijn verdriet
maar nu de dagen
korter worden
zing ik enkel nog
míjn lied
ze zong de pijnen van zich af
verborg daarmee de strijd
maar nu haar hart gebroken is
nu ziet ieder hoe ze lijdt
Reacties op dit gedicht
| winterklaas: | Maandag, januari 24, 2005 09:13 |
| mooi verwoord hoe je je eigen innerlijk op anderen kan projecteren. André |
|
| Zilke: | Zaterdag, januari 22, 2005 18:44 |
| Mooi verwoord! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Friedel | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||