Provinciestad(mijn muze is weer terug)
Provinciestad.
Mijn muze zit zomaar
achter de bar
in een zuidholllandse
provinciestad
wat is ze mooi
wat is ze lief
en - ik vind het niet eens raar -
ik ben de enige die ze ziet.
eindelijk is alles gewoon
we zijn bij elkaar zonder schroom
zachtjes dansen onze woorden
ik hoef niets te doen
ze vlindert weg vraagt
of dat even kan
zo is het geen probleem
ze komt weer terug
ik laat haar vrij
kijk alleen opzij
en telkens weer
ben je daar.
zacht, lief en mooi
ik zeg het maar hier
en niet hardop tegen haar
een streling voor mijn hart
ik voel me als een engel
die even rust...
en ik maak een zacht gebaar
blauwe ogen en blond haar
eindelijk lijkt alles
wat meer gewoon.
je kiest mij zonder schroom.
en ik af en toe met een
lichte verwondering
maak me helemaal niet druk
dit kan gewoon niet stuk
is het dan toch waar?
----------------------------
dank je wel ......
Mijn muze zit zomaar
achter de bar
in een zuidholllandse
provinciestad
wat is ze mooi
wat is ze lief
en - ik vind het niet eens raar -
ik ben de enige die ze ziet.
eindelijk is alles gewoon
we zijn bij elkaar zonder schroom
zachtjes dansen onze woorden
ik hoef niets te doen
ze vlindert weg vraagt
of dat even kan
zo is het geen probleem
ze komt weer terug
ik laat haar vrij
kijk alleen opzij
en telkens weer
ben je daar.
zacht, lief en mooi
ik zeg het maar hier
en niet hardop tegen haar
een streling voor mijn hart
ik voel me als een engel
die even rust...
en ik maak een zacht gebaar
blauwe ogen en blond haar
eindelijk lijkt alles
wat meer gewoon.
je kiest mij zonder schroom.
en ik af en toe met een
lichte verwondering
maak me helemaal niet druk
dit kan gewoon niet stuk
is het dan toch waar?
----------------------------
dank je wel ......
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Frank EastWest | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||