Tsunami

Een dierbaar hand dat wegschuift uit mijn hand
De grond die onder onze voeten vandaan wordt gehaald
Het dak dat verdwijnt boven onze hoofden
De straten overspoelt met water
Ik zie handjes die boven drijven
Bomen kilometers verplaatst

het hart kloppend in men keel
ik voel je hand niet meer
ik heb je losgelaten
een schuldgevoel kruipt over men lichaam heen
ik schreeuw om hulp
maar ik kan niet het water komt me in de mond
ik probeer je te vinden
maar ik heb de kracht niet om je te zoeken
ik wil wel wenen
maar ik kan er niet aandenken nu

Door een aardbeving diep in de zee kwamen er zware golven
die niet alleen huizen maar ook 1000den levende mensen bedolven
dat zoiets in het echt kon gebeuren
dat er zoveel doden zijn te betreuren
dat de natuur zoveel dingen kon verbouwen
en dat geen mens zoiets kan tegen houden

Maar geen mens die helpen kan
Geen mens die levens kan redden
Tegen dat er hulp geboden wordt
Zijn de meeste ervan dood