Eeuwig licht
Eeuwig licht
gretig, mijn
ogen,
samengeperst
in spleten
een poging
in het vals van
westlandlicht
de eeuwigheid
te vangen
mijn reis
glijdt
met
warpsnelheid
door de tijd
waarin
elke waarneming
is
verjaard
mijn reis
verbleekt
met het
besef
dat
de werkelijkheid
mij in geen
eeuwigheid
bereikt
tegelijk
verzucht ik
mij is gegund
met de
snelheid
van mijn
ogen
te reizen
in de tijd
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Ertju | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||