heimwee
Een hart die kermt, zacht,
tranen achter je ogen.
Leek het gras groener;
voel je je bedrogen.
Hier wegkwijnend,
niks meer kunnen zien.
Gevoelens niet kunnen tonen,
het helemaal van afzien.
Je mist de duinen,
het ruisen van de zee.
De zilte lucht op je lippen,
noemen ze dat heimwee?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: veldmuisje | 
|
|
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 23 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||