met enkele doelgerichte pijlen
splijt ze mijn muren open
geen hand zo trefzeker
dan die van haar
die mijn hart lijkt te kennem
tot in in elke plooi
met een simpel gebaar
en een enkel woord
verstoort ze het comfort
van woede en haat
waarin ik me beschermd voelde
tot mijn zachtheid openligt
en ik niet onwillig zwicht
voor de rest zwijg ik even
bewaar alle klein-en pijnoden
voor een geschikt moment
want ik raak in de war
van deze virtuele wereld
waaarin alles oud is
altijd later dan het moment
waarin liefde stromen kan.