Bang voor mijn eigen verdriet
Omdat niemand het ziet
Altijd maar die glimlag
Het is zo makelijk elke dag
Niemand die je dan iets vraagt
Niemand die dan aan je kop zaagt
Tot ze weten hoe et zit diep van binnen
Dan komen weer de zogenaamde goed bedoelde zinnen
Niet weten wat ik moet
Alleen maar dekend aan wat pijn doet
Word mijn eigen verdriet me teveel
Tranen in men ogen en pijn in men keel
wen
Darcy: | Maandag, januari 24, 2005 15:04 |
ik vind het een mooi gedicht... maar je kan er beter over praten en de meeste bedoelen het ook echt goed.... je moet je gevoelens neit wegproppen dat heeft geen zin....echt niet.... groetjes Darcy |
|
Auteur: lieqje | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 24 januari 2005 | ||
Thema's: |