Verslavende kusjes

De kus van een verboden man

Een afgezworen figuur van iemand uit je verleden

En toch krijg ik er geen genoeg van

Ik heb hem niet voor niks ooit aanbeden

Ik heb net een zoen van hem gehad, drie nog wel

Stapte uit en hij reed weg

Ik wilde roepen: ‘Wacht, je gaat te snel!’

Ik wilde nog een kusje, maar had dus pech

Ik zou mezelf niet onverzadigbaar willen noemen

Drie kusjes per jaar valt toch wel mee

En toch, lustige gedachten die door mijn hoofd blijven zoemen

Waarvan ieder willekeurig mens zou denken: ‘Pas op meisje; oh wee!’

Als je er eenmaal aan begint, kom je er nooit meer vanaf

Die les heb ik mettertijd ook wel geleerd, denk ik

Maar goed dan nog, een knappe jongen zoenen is geen straf

En bij die gedachte stijgt mijn kwik

Verboden man, verslavende zoenen

Er is niks heerlijkers dan dat

Lekkerder dan het kopen van zomerschoenen