Langzaam
Een traan die langzaam opdroogt.
Een vlinder die langzaam doodgaat.
Een glaasje wijn dat langzaam verwaterd.
Een trouwe hond die me langzaam verlaat.
Een pijn die je langzaam gaat opkroppen.
Een branding die langzaam afbrokkelt.
Een hart dat langzamer gaat kloppen.
Een vlam dat langzaam dooft.
Een rozenblaadje dat langzaam verwelkt.
Een droom dat je langzaam niet meer geloofd.
Toch blijf ik vechten, al is het lichtpuntje klein.
Roger, je hebt een grote indruk op mij achtergelaten.
Ik geloof erin, ook al doet de waarheid mij pijn.
Een vlinder die langzaam doodgaat.
Een glaasje wijn dat langzaam verwaterd.
Een trouwe hond die me langzaam verlaat.
Een pijn die je langzaam gaat opkroppen.
Een branding die langzaam afbrokkelt.
Een hart dat langzamer gaat kloppen.
Een vlam dat langzaam dooft.
Een rozenblaadje dat langzaam verwelkt.
Een droom dat je langzaam niet meer geloofd.
Toch blijf ik vechten, al is het lichtpuntje klein.
Roger, je hebt een grote indruk op mij achtergelaten.
Ik geloof erin, ook al doet de waarheid mij pijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Monique | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||