Het ongelukje 2 24-1-2005
Het zal toch ook eens niet zo zijn
zomaar opeens voor de tweede keer
de eerste keer was al niet echt fijn
maar of ik er dit keer wat van leer....
Het vorige ongeluk was onze eigen fout
Deze keer was het gewoon onwijs glad
het was die nacht toch ook zo koud
raar dat niemand gestrooit had
Ik en mijn vriend rijden op de openbare weg
na de bocht kwam er een laag ijs op
Als je dan wegglijd heb je enorme pech
ik zag het komen en riep al stop
Maar we zaten al in de achterkant van onze voorganger
En voor we het wisten ook nog een in onze achterkant
en die rits botsingen werd alsmaar langer
tegen zulke gladheid is niemand bestand
Geschrokken of bang was ik eigenlijk niet
het stelde ook helemaal niet zo veel voor
maar als je dan je vriend naast je ziet
met een knalrood hoofd, dan heb je het wel door
Die was even nijdig, kan ik me ook wel voorstellen
net een dag voor zijn weekend,auto in de prak
Hij begon rustig naar wat mensen rond te bellen
maar zijn gezicht stond nog wel even strak
Hij bracht me rustig weg,met de bumper achterin
reed met 10 kilometer per uur verder naar het metrostation
Ik hield mijn mond maar, praten heeft dan geen zin
hij zet me af, geeft me een kus en draaide weer om.
* het was niks ernstig maar.....het is wel balen als je een ongeluk krijgt op een weg waar gewoon allang gestrooid hoorde te zijn :( *