De onzekerheid wordt me teveel.


Men hart staat open,
Wordt door de zon verwarmt.
Liefde is erin gekropen,
Een lieve vriend die me teder omarmt.

Men gedachten gaan snel tekeer,
Nooit heb ik zoiets meegemaakt.
Ik denk aan hem, steeds meer en meer,
Iets wat me een beetje bang maakt.

Men hoofd gaat zijn eigen gang,
De onzekerheid komt weer te boven.
Ik, die zo naar hem verlang,
Nee, deze liefde mag niet uitdoven.

Maar de vragen blijven opkomen,
Houd hij wel van mij?
Kom ik ook voor in zijn dromen?
Gaat dit gevoel snel voorbij?

Ik ga hier echt aan kapot,
Maar ik kan mijn gedachten niet stil zetten.
Al deze vragen maken me zot,
En ik kan er niet tegen vechten.