Hardnekkig ontsiert de
bloedvlek zijn handen;
zelfs gewassen in onschuld
wilt de daad niet zuiveren,
het rood te diep in
de groeven getattoeƫerd.
Zonde aan hen die de
maatschappij te sterk vinden,
ze zijn zwak in doen
zowel als in denken.
Verworpen in leven,
verworpen in dood
omdat mensen het niet
zien, begrijpen willen.
En schande schaduwt de
dierbaren die de redenen preken
van het (ont)vluchten.
Laat even een traan voor
het onbegrip der samenleving,
want voor zelfmoordenaars
mag geen waar verdriet.