Mezelf leren kennen
Mezelf leren kennen 25.01.2005
Mezelf leren kennen…
Jeetje dat moet echt even wennen…
Ik kon mezelf natuurlijk al…
Maar na die ene zware val…
Was ik mezelf even kwijt…
En het neemt natuurlijk tijd…
Om uit te vinden wie je ook al weer was!...
En dan realiseer je het je pas…
Dat het best wel belanrijk is…
Dat je weet wie je bent…
Dat je jezelf wel goed kent…
Ik kom nu achter steeds meer dingen…
Het maakt me vrolijk aan het zingen…
Ik bewijs mezelf dat het mij wel alleen lukt…
Het komt wel goed…als je de dag maar plukt!!!
Ik woon nu bij mijn zus…
Het is er gezellig en knus…
Maar toch voel ik me alleen…
En is mijn hart een stukje steen…
Ik ben mijn moeder figuurlijk kwijt…
Maar toch ben ik bevrijdt…
Uit het benauwde waarin ik zat…
Ik ben een stukje uit het diepe gat…
Vandaag schoot er door me heen…
“ik ben maybe wel alleen,
maar toch lukt het me allemaal,
ook al is mijn hart van staal…”
die is alleen van staal voor dingen die hard zijn…
want ik probeer mijn hart te beschermen tegen pijn…
heel vaag maar het is tog waar…
en ik moet toegeven het is best wel zwaar…
maar ik hoop dat ook dat gaat vervagen…
en dat kost een aantal dagen…
maar op dit moment gaat t redelijk goed…
ik heb ook weer wat meer moed…
het is allemaal even wennen…
maar het is leuk om mezelf goed te leren kennen!!!
Mezelf leren kennen…
Jeetje dat moet echt even wennen…
Ik kon mezelf natuurlijk al…
Maar na die ene zware val…
Was ik mezelf even kwijt…
En het neemt natuurlijk tijd…
Om uit te vinden wie je ook al weer was!...
En dan realiseer je het je pas…
Dat het best wel belanrijk is…
Dat je weet wie je bent…
Dat je jezelf wel goed kent…
Ik kom nu achter steeds meer dingen…
Het maakt me vrolijk aan het zingen…
Ik bewijs mezelf dat het mij wel alleen lukt…
Het komt wel goed…als je de dag maar plukt!!!
Ik woon nu bij mijn zus…
Het is er gezellig en knus…
Maar toch voel ik me alleen…
En is mijn hart een stukje steen…
Ik ben mijn moeder figuurlijk kwijt…
Maar toch ben ik bevrijdt…
Uit het benauwde waarin ik zat…
Ik ben een stukje uit het diepe gat…
Vandaag schoot er door me heen…
“ik ben maybe wel alleen,
maar toch lukt het me allemaal,
ook al is mijn hart van staal…”
die is alleen van staal voor dingen die hard zijn…
want ik probeer mijn hart te beschermen tegen pijn…
heel vaag maar het is tog waar…
en ik moet toegeven het is best wel zwaar…
maar ik hoop dat ook dat gaat vervagen…
en dat kost een aantal dagen…
maar op dit moment gaat t redelijk goed…
ik heb ook weer wat meer moed…
het is allemaal even wennen…
maar het is leuk om mezelf goed te leren kennen!!!
Reacties op dit gedicht
| (~+Schaduw-Meisje+~): | Woensdag, januari 26, 2005 11:07 |
| mooi geschreven! ;) sterkte met jezelf te leren kennen;) ben ook blij dat je moed heb om door te gaan ;) en ga vooral zo door met mooie gedichten schrijven ;) Liefs Shadow-Girl (Nerry) |
|
| DANTY: | Dinsdag, januari 25, 2005 23:42 |
| ALS IK MEZELF IN DE SPIEGEL ZIE BEGIN IK HARD TE RENNEN ZEG IK MOOI GESCHREVEN |
|
| elirene: | Dinsdag, januari 25, 2005 21:03 |
| succes met je verdere zoektocht naar jezelf! Ben er van overtuigd dat alles goed komt! liefs, elirene |
|
| anne(16): | Dinsdag, januari 25, 2005 20:46 |
| Mooi geschreven, bijna een verhaal:) En het is idd heel belangrijk om jezelf te kennen, ben blij om te lezen dat je weer moed hebt om door te gaan Liefs Anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Oxana | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||