De eenzaamheid hangt in de lucht vanavond.
De kille leegte voel je bij binnenkomst meteen.

Al is het koud en donker
om me heen.

Niemand om mee te praten,
zelfs dan voel ik me niet alleen.

Alle gedachten gaan uit naar jou,
ondanks alles voel ik me gelukkiger dan voorheen.

Ik denk terug aan die zomeravond
dat jij in m'n leven verscheen.

Het enige licht dat ik toen zag
was de maan die door de wolken scheen.

Die avond betoverde je me
en baande een weg door m'n hart van steen.

Nog nooit zoiets gevoeld,
m'n ervaring zette me op het verkeerde been.

Wat ik je met dit gedicht zeggen wil:
van jou is er maar één!