* Duizenden tranen *

Duizende tranen stromen
Niet van buiten maar van binnen
Ze halen alles in van de tijd dat ik niet huil
Want het is, dat ik al een tijd achter mn masker schuil

Ontelbare tranen vloeien
Terwijl ik van buiten lach
Wanneer zal de dag eens komen
Dat ik echt vrolijk wezen mag?

Duizende tranen, het houd niet meer op
Maar van buiten laat ik niets merken
Al zou ik het willen, het lukt me niet meer
Want de gedachte dat alles zal mislukken komt weer

Ik heb kwetsbare punten, waardoor ik wel praten ga
Of dat ik wel ga huilen,
Maar dat is waar ik aan werken moet
Want het is, dat ik me achter dit masker ga verschuilen

De pijn lijkt niet op te houden
Overal word ik er door achterna gezeten
Vaak hoop ik,
Dat ik het gewoon even zou kunnen vergeten..