Je beloofde me ...
Je beloofde me te bellen, maar je deed het niet.
Ik ging erop tellen, maar kreeg veel verdriet.
Weet je dan niet dat ik van je hou?
Dat ik alles voor je doen zou.
Hemel en aarde wil ik voor jou bewegen.
Liefst van al had ik nu in je armen gelegen.
Je bent er steeds voor mij.
En dat maakt me ontzettend blij.
Toch blijft er diep vanbinnen een pijn.
Pijn omdat ik niet bij jou kan zijn.
Het laat me koud.
Als een andere vrouw van me houdt.
De enige die ik wil ben jij.
Alleen jij geeft zo'n goed gevoel aan mij.
Hart en ziel wil ik aan je geven.
Samen met jou wil ik leven.
Ik hou van jou.
Ik ging erop tellen, maar kreeg veel verdriet.
Weet je dan niet dat ik van je hou?
Dat ik alles voor je doen zou.
Hemel en aarde wil ik voor jou bewegen.
Liefst van al had ik nu in je armen gelegen.
Je bent er steeds voor mij.
En dat maakt me ontzettend blij.
Toch blijft er diep vanbinnen een pijn.
Pijn omdat ik niet bij jou kan zijn.
Het laat me koud.
Als een andere vrouw van me houdt.
De enige die ik wil ben jij.
Alleen jij geeft zo'n goed gevoel aan mij.
Hart en ziel wil ik aan je geven.
Samen met jou wil ik leven.
Ik hou van jou.
Reacties op dit gedicht
| dotje: | Zaterdag, augustus 11, 2001 20:14 |
| prachtig geschreven en heel veel liefs en veel sterkte dikke knuffel dotje |
|
| pramodah: | Vrijdag, juli 20, 2001 14:25 |
| waarom komen die woorden mij zo bekend voor,of is het de pijn................ | |
| Benjamin de Rooy: | Vrijdag, juli 20, 2001 00:14 |
| Woorden zo bekend... Een gevoel dat niet went... Een ziel aangevreten... En dat moet liefde heten??? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wim Meeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||