Manische Onzekerheid
Je woorden, vloeiend als water
levenselixer voor mijn ziel.
Jouw woorden hebben me ontwapend
maakten dat even mijn schild wegviel.
Ik wilde je zo graag ontmoetten
maar nu die kans steeds nader komt
vrees ik dat uiterlijk zal verpesten
het innerlijk dat ons verbond.
Ik zal moeten accepteren
mocht dat feitelijk zo zijn
dat toch vertoon weer domineerde
al weet ik wel, dat doet dan pijn.
Maar misschien, durf ik het te denken?
kijken we door de uiterlijke schijn
praten we tot in de morgen
en zijn we blij dat we samen zijn.
levenselixer voor mijn ziel.
Jouw woorden hebben me ontwapend
maakten dat even mijn schild wegviel.
Ik wilde je zo graag ontmoetten
maar nu die kans steeds nader komt
vrees ik dat uiterlijk zal verpesten
het innerlijk dat ons verbond.
Ik zal moeten accepteren
mocht dat feitelijk zo zijn
dat toch vertoon weer domineerde
al weet ik wel, dat doet dan pijn.
Maar misschien, durf ik het te denken?
kijken we door de uiterlijke schijn
praten we tot in de morgen
en zijn we blij dat we samen zijn.
Reacties op dit gedicht
| Manic Manja: | Dinsdag, februari 01, 2005 19:08 |
| Oe..lees hem net pas.. nice..very nice..al weet ik niet precies waar m'n hart nu mee bezig is..;) In de toekomst is niet te kijken..maar ik deel je woorden.. het is eng..maar ik ben bereid om het risico te nemen...voor jou kan ik die keuze niet maken, ik kan enkel hopen. btw; dichterlijk wonder was een beetje voor jou (als je dat nog niet door had) ;)..ik hou van overdrijven :D kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wYSe | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||