in het niets...
Ogen gesloten,
een laatste zoen,
de pijn weggestoken,
niets meer aan te doen.
Nog een blik,
je springt op je fiets,
en je verdwijnt,
voorgoed,
in het niets...
een laatste zoen,
de pijn weggestoken,
niets meer aan te doen.
Nog een blik,
je springt op je fiets,
en je verdwijnt,
voorgoed,
in het niets...
Reacties op dit gedicht
| Clienniej: | Vrijdag, januari 28, 2005 18:42 |
| Hy moet tog ergens heen gaan? :P sorry, moest ff heel mooi gedichtje, egt waar, heel mooi maar droevig verwoord kusje |
|
| Will Hanssen: | Vrijdag, januari 28, 2005 16:51 |
| Heftig hoor!....maar erg mooi geschreven.. Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aniana | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||