60 jaar teveel
Krakende karren, krijsende treinwielen
Donkere schaduwen, niet menselijke geur
Mensen hebben de karren zien staan en niet nagedacht
Stank en rook die om je hoofd niet verdween
Pijn en smart werden daggenoten
Honger en dorst een ritueel, eten was apart
Stukjes mensen werden schimmen
Kleding werd schaars en beenderen heel gewoon
Uniformen bepaalde het stramien waarin overleefd werd
Koffers vol met levensbagage,
die soms niet te dragen viel
Afgegeven van eigen bestaan,
je juwelen, haren en kind
Beelden gegrift om nooit te vergaan,
een nummer in klare taal
In je ogen gekrast met prikkeldraad kilometers lang
Zuiver maken van kleur en ras gemoed en gewas
Men dacht dat het anders wezen zou zijn
Rom zigeuner, anderszijnde, Jood, levend of dood
Het kon geen onmens wat schelen
Weinigen hebben nog het daglicht gezien, licht nog minder
Families en generaties verdwenen,
doch muren zijn blijven bestaan
Niet vergeten ze waren met teveel,
daar had men niet aan gedacht
Pijn werd overgedragen in geloof en ras,
vrede en sjalom
Namen zijn nog gekleefd op enkele duizenden levenden
Onbekende staan geschreven, gebeiteld,en gesculpteerd
in ons menselijk bestaan van haat en woede
Nooit meer zullen mensen zo heen moeten gaan
Reacties op dit gedicht
| merel7: | Vrijdag, december 21, 2007 19:29 |
| ik vind het gedicht vet leuk! ik kan zelf niet zo''n goed gedicht maken maar.. doei groet merel7 |
|
| Joyce Rietveld: | Vrijdag, januari 28, 2005 23:19 |
| Prachtig geschreven en helemaal gelijk.. Geweldig neergezet liefs joyce | |
| ike: | Vrijdag, januari 28, 2005 23:02 |
| supermooi en vol gevoel geschreven. dingen die niet vergeten mogen worden! liefs |
|
| michris: | Vrijdag, januari 28, 2005 22:58 |
| Heel aangrijpend, en goed dat je hier aandacht aan schenkt bij de freaks. De wereld mag nooit meer vergeten wat daar is gebeurd. michris |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rolleke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 28 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||