de eenzaamheid
DE EENZAAMHEID
Het is slechts de eenzaamheid,
die me onringt,
maar deze eenzaamheid,
is nooit mijn vijand geweest.
Vroeger maakte ik me zorgen,
om de eenzaamheid.
Maar nu weet ik,
dat de eenzaamheid,
mijn trouwe metgezel is,
ze laat me nooit alleen.
En zo zijn we toch samen,
alleen.
Het is slechts de eenzaamheid,
die me onringt,
maar deze eenzaamheid,
is nooit mijn vijand geweest.
Vroeger maakte ik me zorgen,
om de eenzaamheid.
Maar nu weet ik,
dat de eenzaamheid,
mijn trouwe metgezel is,
ze laat me nooit alleen.
En zo zijn we toch samen,
alleen.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, januari 29, 2005 19:01 |
| zeer mooi verwoordt en neergezet Groetjes Dirk |
|
| Will Hanssen: | Zaterdag, januari 29, 2005 14:36 |
| Schitterend geschreven Sandra! Ik vind het zeer herkenbaar en helemaal waar! Liefs, Will |
|
| .rose: | Zaterdag, januari 29, 2005 13:15 |
| wauw.. ontzettend mooi.. en zo herkenbaar! liefs .rose |
|
| white angel: | Zaterdag, januari 29, 2005 12:27 |
| zo dacht k ook.. toch vind k het fijn dat de eenzaamheid me nu grotendeels heeft verlaten.. want zo'n goede vriend is de eenzaamheid niet | |
| psych: | Zaterdag, januari 29, 2005 11:44 |
| jij samen met je ik,,,liefs,,,psych,,, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sandra Witteveen | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||