verdrinken in het riool
waar het vuur mijn zinnen dooft
is het stille mijn gelofte
die ik zweer,als mijn geween
weer in mijn dromen doolt
en stekemugjes mijn bloed uitzuigen
die ik najaag met mijn gedragen slip
en dan verpletterend mijn eigen bloed aan't behang zie druipen
en dan mijn film het vroeger draait
van een hysterisch moeder mens,
die ieder stofje met spons te lijf ging,
en tenslotte door de wc wegspoelde
samen met een dood stukje van mij
die verdronk in het riool,en nogmaals zijn kindzijn stierf
maar het najagen van die prikkers,doe ik niet meer
want mijn bloed is zijn smaak verloren,,,
,,,Psych,,,
Reacties op dit gedicht
| *Butterfly*: | Zondag, januari 30, 2005 17:13 |
| Heel heftig, had je moeder smetvrees? Erg krachtig verwoord, Liefs Mij |
|
| Lieverdje: | Zondag, januari 30, 2005 16:06 |
| Jouw verleden heeft een stukje weggenomen van wie jij werkelijk bent! Veel verdriet en de pijn van vroeger kan jij niet vergeten! Toch zeer schitterend verwoord! Liefs |
|
| Friedel: | Zondag, januari 30, 2005 14:41 |
| tjonge, heel dubbel... goed beeld...grappig op het eerste gezicht..maar is het helemaal niet.. goed geschreven. |
|
| Jan Schaap: | Zondag, januari 30, 2005 14:05 |
| !! | |
| fox_bert: | Zondag, januari 30, 2005 13:14 |
| mooie woordspelingen. trieste inhoud dat wel | |
| mensje: | Zondag, januari 30, 2005 13:06 |
| mooi mooi mooi kusj een meisjes mensje |
|
| shelob: | Zondag, januari 30, 2005 13:01 |
| Ach joh je prikt nu toch zelf lekker de dingen lek, liefs Jolanda | |
| Lia : | Zondag, januari 30, 2005 12:58 |
| heftig...... warme troosteknuffel... liefs, Lia |
|
| MayadeBij: | Zondag, januari 30, 2005 12:53 |
| ;) kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||