Eenzaam bestaan
Ze zit te staren uit het raam,
eenzaam en alleen,
de wereld heeft haar al begraven,
haar dromen gingen heen.
Ze heeft niemand meer,
haar leven koud en kil.
Geen levende ziel die om haar geeft,
rondom haar is het stil.
Niemand die nog naar haar luistert,
haar bestaan lijkt een straf,
ze heeft nog zoveel te vertellen,
maar neemt het mee in haar graf...
eenzaam en alleen,
de wereld heeft haar al begraven,
haar dromen gingen heen.
Ze heeft niemand meer,
haar leven koud en kil.
Geen levende ziel die om haar geeft,
rondom haar is het stil.
Niemand die nog naar haar luistert,
haar bestaan lijkt een straf,
ze heeft nog zoveel te vertellen,
maar neemt het mee in haar graf...
Reacties op dit gedicht
| SurviRoos: | Zondag, januari 30, 2005 13:05 |
| *wordt er stil van* maar er is altijd iemand.. |
|
| psych: | Zondag, januari 30, 2005 13:01 |
| stilmakend gedicht,,,liefs,,,psych,,, | |
| zanna-marie: | Zondag, januari 30, 2005 12:57 |
| heel mooi en triest deze xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: soulsister | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||