LAAT JE WIEGEN
Laat je wiegen
laat je wiegen
in het zuchten
van de wind
ik houd je vast
mijn groene kind
zachtjes klinkt
het fluiten van
de pluizen
vliegend leven
in het nest
mijn vader lucht
en moeder aard
ik was gepaard
zij kiemde mij
uit vluchtig zaad
hij speelt met ons
de dwarrelwind
het groene mooi
verkleurd tot geel
en rood de dood
in herfsttooi.
wil melker
21/07/2001
Reacties op dit gedicht
| Elly: | Zaterdag, juli 21, 2001 12:11 |
| Laat me wiegen op de klanken van dit schitterende gedicht...deze doet me veel, blij dat ik het kan lezen:-) Groetjes Elly xxx |
|
| pramodah: | Zaterdag, juli 21, 2001 11:26 |
| prachtig wil ik zou bijna wensen een boom te zijn............. | |
| Laurens Windig: | Zaterdag, juli 21, 2001 10:17 |
| Klasse Wil. Groet Laurens |
|
| Huting: | Zaterdag, juli 21, 2001 08:51 |
| Ik wieg zachtjes met je mee, Wil.... Groetjes, Doortje |
|
| star*: | Zaterdag, juli 21, 2001 01:32 |
| genieten he, de kleuren van de natuur.. welk seizoen ook.. Liefs Rina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||