waarom jij?
De dagen gingen langzaam voorbij toen ik niks meer van je hoorde,
Na een tijd begon ik te denken dat je je aan mijn aanwezigheid stoorde.
Ik verlangde nog steeds naar die opgevulde nachten,
Waar ik toen samen met jou met smart op zat te wachten.
Toch begon ik me steeds meer af te vragen,
Waar jij bleef op al die eenzame dagen.
Niemand had ooit meer iets van je vernomen,
Na die ruzie ben je nooit meer terug gekomen.
Toen dat bericht uit het verre land,
Het stond daar al dagen in de krant.
Een ongeluk kostte jou je leven,
En had al onze maanden van hoop opgegeven.
Wat is er met je gebeurd,
Dat jou stukje zo uit ons leven is gescheurd...
Na een tijd begon ik te denken dat je je aan mijn aanwezigheid stoorde.
Ik verlangde nog steeds naar die opgevulde nachten,
Waar ik toen samen met jou met smart op zat te wachten.
Toch begon ik me steeds meer af te vragen,
Waar jij bleef op al die eenzame dagen.
Niemand had ooit meer iets van je vernomen,
Na die ruzie ben je nooit meer terug gekomen.
Toen dat bericht uit het verre land,
Het stond daar al dagen in de krant.
Een ongeluk kostte jou je leven,
En had al onze maanden van hoop opgegeven.
Wat is er met je gebeurd,
Dat jou stukje zo uit ons leven is gescheurd...
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Maandag, januari 31, 2005 09:41 |
| droevige verwoording knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Maandag, januari 31, 2005 09:37 |
| Zo droevig, troostloos. Liefs (en knuf) / sunset |
|
| Peter van der Linden: | Maandag, januari 31, 2005 00:49 |
| Heel triest dit. Sterkte. Liefs, Peter. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sunmoon | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||