Niemand..
De duisternis fluistert gemene woorden,
Stemmen uit het verleden schelden mij uit,
Schimmen maken me benauwd,
En blazen mijn laatste adem uit,
Licht is gedoofd,
Tranen stromen in een onstuitbare vloed,
Geluk is verdwenen,
Een bad van bloed,
Ik zink weg in een onbekende wereld,
Er is enkel alleen duisternis,
Er is niemand die me wil helpen,
Er is niemand die er voor me is.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Amanda Christina | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||