je stem
Ik hoor je stem
gebracht door de wind
Ik kan wel lachen
van geluk
maar ik wil je zien
niet alleen horen
want je ogen zeggen zoveel
dat je je stem niet hoeft te gebruiken
als beloning geef ik je een glimlach
die jouw ogen doen fonkelen
alsof het lichtjes zijn op de weg
die we samen tegemoet gaan
gebracht door de wind
Ik kan wel lachen
van geluk
maar ik wil je zien
niet alleen horen
want je ogen zeggen zoveel
dat je je stem niet hoeft te gebruiken
als beloning geef ik je een glimlach
die jouw ogen doen fonkelen
alsof het lichtjes zijn op de weg
die we samen tegemoet gaan
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Dinsdag, februari 01, 2005 12:59 |
| mooi gedicht. xx |
|
| sunset: | Dinsdag, februari 01, 2005 12:31 |
| Mooi beeldend. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zwartwitje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||