het is anders...
Nadat woorden waren verspilt,
over een onderwerp, zo zinloos,
was ik diep van binnen gekwetst,
verdrietig, en boos.
Ik probeerde mij in te houden,
mijn gevoelens niet te weergeven,
niet in huilen uit te bartsen,
het is ten slotte niet mijn leven.
Nadat we het uit hadden gepraat,
en ik mijn masker weer had opgezet,
probeerde ik telkens vrolijk te doen,
niemand die er op let.
Maar onze reacties zijn niet meer hetzelfde,
ze zijn allemaal zo behouden,
geen entousiaste opmerkingen meer,
zoals toen we elkaar nog vertrouwden.
Het is anders, heel anders
het verleden zijn we kwijt,
draai er maar niet omheen,
het is de waarheid, pure realiteit...
*en ik mis het oude*
Reacties op dit gedicht
| Mamke: | Dinsdag, februari 01, 2005 14:28 |
| Slik, erg herkenbaar die onzekere gevoelens. Pijnlijk. Groetjes, Mamke |
|
| Peter van der Linden: | Dinsdag, februari 01, 2005 13:21 |
| Nare momenten horen ook bij het leven. Probeer ze te vergeten en alleen de leuke dingen te onthouden. En als straks de zon weer schijnt, ziet het leven er heel anders uit, let maar op! Het allerbeste er mee. Liefs, Peter. |
|
| sunset: | Dinsdag, februari 01, 2005 13:20 |
| Herkenbaar, voelbaar neergezet door jou. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *shasa* | 
|
|
| Gecontroleerd door: -Suus- | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||