Nooit meer jij en ik!
Eens was er ik en jij,
toen waren we gelukkig en blij.
Toen maakte jij er een einde aan,
leefde ik op een andere planeet, misschien de maan.
Het klinkt misschien ongelooflijk, maar het is wel waar,
mijn vriendinnen vonden ons een mooi paar.
Niemand mocht het ooit weten,
maar ik zal het nooit vergeten:
Onze liefde was sterk, maar toch niet sterk genoeg.
Ik weet 1 ding, ik heb je altijd graag gezien.
Jij mij niet, dat weet ik al wel.
Maar toch geloof ik het niet.
Onze momenten samen, blijven in mijn geheugen gegrift,
jij en ik, het mooiste paar dat er was,
nu niet meer.
Nooit meer
Ik zie je nog steeds graag.
Hopelijk is mijn titel verkeerd en is het ooit weer jij en ik.
Kus
*Bedankt aan al mijn vriendinnen die me geholpen hebben het te verwerken.*
Reacties op dit gedicht
| Sweet Dreamerke: | Dinsdag, februari 01, 2005 20:25 |
| Eeeej, tis idd erg, ma graag gdaan om u telpe ee. Die liefde tss u en em was idd wel schoon ze. Ma probeer em nu wel te vergete ee. Denk nu ma een beetje meer aan J**** ;-) xxx-jes, Lies |
|
| frientjus: | Dinsdag, februari 01, 2005 19:21 |
| mooi verwoord! jah, tis erg, maar toch... probeer het te vergeten! je kan het aan, kweet et zeker! sterkte, liefs diekje |
|
| zwaantje20: | Dinsdag, februari 01, 2005 13:30 |
| echt wel mooi geschreven het doet altijd pijn om iemand waar je van houdt te verliezen ik wens je veel sterkte in je strijd liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Merenwen* | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||