De dood komt dichterbij
Als tranen plaats maken voor een glimlach
Wanneer cynisme van de muren druipt
En de gedachten in je hoofd beginnen te tollen
Wat heeft het dan nog voor zin
Wat als je het leven al jaren haat
En je smeekt om te mogen gaan
Wat als de dood je vriend is
Waardoor het leven wat draaglijker wordt
Wat heeft het dan nog voor zin
Als de krassen op je lichaam
Een teken geven van de dood
Die dichterbij is dan ooit
Wat heeft het dan nog voor zin
Op zoek naar verlossing
Schrijf ik dit schrijfs
Reacties op dit gedicht
| Sifra.K: | Zondag, september 18, 2005 15:52 |
| Ik hoop dat je nog niet opgegeven hebt, Je kan goed schrijven, Geeft lieve reacties , bij mij laatst , Ik voel me precies zo.. Eigenlijk .. Je mag me toevoegen op msn of mailen ofzo .. Liefs & sterkte, Sifra |
|
| Ophelia: | Dinsdag, februari 01, 2005 16:00 |
| Nee... het is wel degelijk hoe ik het geschreven heb. Een glimlach komt soms als je een gevoel van zekerheid of rust hebt gevonden omtrend de dood. | |
| Ophelia: | Dinsdag, februari 01, 2005 15:59 |
| roodroosje: | Dinsdag, februari 01, 2005 15:54 |
| Heel mooi beschreven! Ik weet et niet, maar ik denk dat je met de eerste zin bedoelt: als een glimlach plaatsmaakt voor tranen... Dan is de glimlach weg en zijn de tranen ervoor in plaats... Maar goed ik weet et niet ;) Heel mooi, dat sowieso! Veel liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ophelia | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||