[getuige in elkaar slaan van een jongen | 31-01-05]
telkens als ik aan gister denk voel ik een traan op m’n wang
ik zie steeds het beeld weer voor me
ik zie hem daar weer liggen
ik wil weg, maar durf niet te fietsen
ik voel je hand, ik merk dat jij ook bang bent
opgelucht als ik merk dat ze gaan fietsen
hand in hand fietsen we weg
ingehouden adem, angst, verdriet
schuld gevoel, het gevoel dat ik iemand heb late ‘stikken’