De zon broedt het koren
De zon broedt het koren op de velden
En
Droge stralen maken de wegen dorstig
En
Mijn lippen blind geladen van verlangen
Aaien
Jouw mond
Hij opent als een schatkist
Van
duizend lieve kusjes
Ik
Bouw maar een huis om je heen
Met
Muren van eigen vel en been
Het
Is zo warm met windstilte in je mond
We
Zijn tegengestelde polen maar
Ertussen
De liefdesdraad
Die de zomer doet gloeien.
En
Droge stralen maken de wegen dorstig
En
Mijn lippen blind geladen van verlangen
Aaien
Jouw mond
Hij opent als een schatkist
Van
duizend lieve kusjes
Ik
Bouw maar een huis om je heen
Met
Muren van eigen vel en been
Het
Is zo warm met windstilte in je mond
We
Zijn tegengestelde polen maar
Ertussen
De liefdesdraad
Die de zomer doet gloeien.
Reacties op dit gedicht
| Fri..: | Dinsdag, februari 01, 2005 22:20 |
| prachtig prachtig:) liefs, frida |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, februari 01, 2005 21:55 |
| een man maakt zich tot thuis waarin een vrouw zijn knuisten ontvouwt. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sergev2005 | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||