ik rijg een ketting van mijn leven
Ik rijg een ketting van mijn leven
steeds komt er een kraaltje bij
De kleuren laten mij beleven
de één somber, de ander blij
Soms rond en glad geslepen
soms vierkant met harde hoeken
Ook wel met bonte strepen
vaak ben ik nog aan ’t zoeken
De ene gitzwart, een ander rood
er zijn erbij die kleurloos zijn
Sommige van de liefde, andere van de dood
Enkele van geluk, andere doen pijn
Ook twee parels heb ik geregen
geschonken in liefde, door iemand
Elk hun eigen draadje mee gekregen
er is zelfs al één diamant
Mijn ketting is nog lang niet klaar
ik rijg mijn leven nog wat voort
Hopelijk word de ketting niet te zwaar
en blijft hij kleurrijk zoals het hoort.
Wie een kraaltje heeft voor mij
mag hem komen brengen
Misschien past hij erbij
en kunnen we geluk samen mengen
Het slot komt er nog lang niet aan
En ik hoef hem nog niet te dragen
Ik heb nog vele jaren te gaan
en wil nog zoveel kraaltjes vragen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, februari 02, 2005 11:02 |
| Heel bijzonder mooi (en met graagte gelezen). Liefs / sunset |
|
| lommert: | Woensdag, februari 02, 2005 10:21 |
| ZEER BIJZONDER EN PRACHTIG ...JAZEKER!! in mijn rugzakje zit liefde( raakt maar niet op)HEBBEN? doet geen pijn:) willem |
|
| Peter van der Linden: | Woensdag, februari 02, 2005 10:16 |
| Prachtig gedicht meid. Heel mooi verwoord. Fijne dag, Liefs. Peter. |
|
| psych: | Woensdag, februari 02, 2005 09:23 |
| heel mooi,,,gr,,,psych,,, | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||