mysterieus

als er teveel dingen zijn gebeurd
en dan nog die en die zeurt
dan wordt ik gek en moet ik ergens tot rust komen
missschien wel in mijn dromen

als als de tranen mij me in de ogen staan
en als ik weg wil gaan
weg wil gaan van hier ergens om tot rust te komen
wat trouwens niet lukten in m'n dromen

en als de lichten uit zijn alles is zwart
dan voel ik me raar, niet fijn, pijn en verdriet in mijn hart

en als ik helemaal in huilen uitbarst
ik huil en schreeuw te hards
ff geen zin heb om te leven
geen zin om leuke dingen te beleven

en het grote meisje opeens niet meer groot is
en wetend dat er iets in haar leven is wat ze mist

dan kom jij opeens uit je schuilplaats
uit je plekje in het licht
die zon die datgene weerkaats
namelijk die lach op jouw gezicht

en als ik bijna val
nog na stuiter als een bal
vang jij mij op
schuil ik bij jouw
ben ik weg van de kou

troost jij mij
vrolijkt mij op
krijg tenminste niet op mijn kop

neem jij mij mee terug
mee terug na de werkelijkheid
niet te langzaam niet te vlug

best wel raar want zo goed ken ik jouw niet
maar als der iets verschijn jij
vangt mij troost jij mij en neemt me mee terug
niet te langzaam en niet te vlug
mee terug naar..... de werkelijkheid