Aan alle FREAKS!! Help mij nu..
Dichters, ik vraag U raad
Vannacht heb ik mijn ziel verkocht
voor de poëtische stuivers van bedrog.
Nu ben ik bij machte de hemel te dichten,
maar heb desondanks het handgeschreven bonnetje nog.
U zult het niet geloven, zo waar ik schrijf.
Maar met de komische advertentie “niet goed ziel terug”
was de duivel een gestorven komiek gebleken.
En grimlachte ik onder deze waarborg, tot aan de dodenbrug.
Met de ziel onder mijn armen kwam ik voor zijn aangezicht
Bood nederig het hoofd dat ik voor hem had neergelegd
strekte mijn armen uit voor een buidel duivels inkt.
En de kwade koop was beslecht nog eer ik amen had gezegd
Nu het kleed van kennis mij als een bontjas past
Is er een dilemma dat zich voor mij verschijnt
De gave om het paradijs te tarten en kunst te kweken
terwijl mijn ziel, stilzwijgend, de verdoemenis in kwijnt
Tegen de duistere wanden van de hellehaard
weerklinkt een eeuwen oude vraag,
Daarom dichters, roep ik U ten raad,
zijn woorden meer dan mensen waard?
F.
Reacties op dit gedicht
| Es: | Donderdag, februari 10, 2005 18:30 |
| zo jong zo nadenkend...En uiteraard schuilt er een sterke waarheid in. Niet om te kopen doch rustgevende woorden fluisterend... |
|
| Kuijlemans F.: | Vrijdag, februari 04, 2005 15:59 |
| Maarrr.. ik kan nu bijvoorbeeld emotieloos naar mijn vingerkootjes kijken, daar zit waarlijk geen poezie in! Toch, wanner ik mijn best ga doen de juiste woorden er voro te vinden en het toe laat in mijn ziel, kijk ik opeens met hele andere ogen (poetische kijkers)naar mijn vingers. Er zit bot weg een ziel in. Maar zolang ik die woorden niet heb kunnen vinden dan blijven het dode kootjes, wel minder plezierig om naar te kijken dan een ondergaande zon, maar toch, net zo dood F. |
|
| ExoticBlue: | Vrijdag, februari 04, 2005 15:51 |
| Amigo, wat een sterk gedicht weer! 'De gave om het paradijs te tarten en kunst te kweken terwijl mijn ziel, stilzwijgend, de verdoemenis in kwijnt'. Heerlijk!! We zouden een 'Kuijlemans F.-forum' op kunnen richten, waar discussies gevoerd worden zoals die hier nu gaande zijn. Ik ben het met je eens dat de poezie en de woordkunst onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Zonder taal geen poezie. Toch denk ik dat de analfabeet wel in staat is om poezie te zien, maar dat hij het niet kan pr |
|
| Kuijlemans F.: | Donderdag, februari 03, 2005 17:05 |
| En denk best dat ik mijn ziel mag opofferen ten goede van het woord, het ware woord dan wel te verstaan. De mogelijkheid bestaat er, dat 1 mens alle woorden kan beheersen terwijl de andere buiten schot blijven, dan wel niet verheven worden. De mens als ziel, staat ondergeschikt aan de ziel van woorden. (de mens heeft 1 ziel, terwjil woorden er onnoemelijk veel kunnen hebben) |
|
| Godvader: | Donderdag, februari 03, 2005 16:42 |
| hierin als ik inga op de ruime zin van het aspect 'woorden' ...maar hierop is toch geen duidelijk antwoord op te vinden...als alle meningen toch op dezelfde argumenten blijven steken dan worden het feiten... in mijn filosofie: 'mensen zijn niks zonder woorden' en 'woorden zijn niets zonder mensen'...immers woorden zijn uiting van de gevoelens van de mens, zonder die zijn we allen verloren...en sinds woorden alleen verworven, gehanteerd en gehandhaafd kunnen worden door de mens is de filosofische | |
| Kuijlemans F.: | Donderdag, februari 03, 2005 14:55 |
| Dan de vraag, de leeuw op de steppe, herkent die poezie? Zou hij de poezie herkennen in de ondergaande zon? Als er geen woorden voor nodig zijn om poezie te kweken, dan zou het dierenrijk er ook notie van moeten hebben.. Juist taal maakt het mogelijk, niet wezenloos te zijn, om de ziel te herkennen in zaken als liefde, dood en romantiek. Zonder taal verblijven we in het eentonige tramien van leven.. Maar goed, ik heb het bonnetje nog ;) |
|
| Alter_Ego: | Donderdag, februari 03, 2005 14:43 |
| hmmm een te verdedigen standpunt... denk alleen niet dat het waar is, shakespeare heeft slechts het jasje gemaakt dat wij nu de liefde aantrekken... dat neemt niet weg dat er ook nog andere kledingstukken voor te verzinnen zijn... (ook wel gedaan, door de realisten bv) *liefde als een koude harde steen.... niet kapot te krijgen* hehe En een analfabeet herkent denk ik schoonheid wel degelijk alleen kan deze niet als zodanig opschrijven... als hij geen woorden kende was het missch |
|
| Kuijlemans F.: | Woensdag, februari 02, 2005 18:32 |
| Ale de mens het niet onder woorden zou kunnen brengen, de ondergaande zon over een vlakke zee, zou het dan werkelijk nog poetisch zijn? Zou wanneer shakespear niet hebben geleefd liefde nog steeds hetzelfde jasje dragen? Ik geloof dat de analfabeet zonder enig traan of emotie naar die zon kan kijken, gelijk als naar een snelweg of een blikje verf. Ik geloof dat woorden niet alleen de ziel van de schrijver dient maar die van de mens in het algemeen.. -als het nooit beschreven is, b |
|
| sunset: | Woensdag, februari 02, 2005 15:51 |
| Laat ik voorop stellen dat poëzie brood is voor de ziel. Dus in die zin zou je van afhakelijke evenwaardigheid kunnen spreken. Zij het niet dat poëzie niet slechts uit woorden bestaat (denk aan een zonsondergang over een een rimpeloze zee; banjomuziek in de stille zuidzeenacht; de eerste glimlach van een pasgeborene ...). Poëzie is in en rond de mens zelf (denk ik); poëzie is de mens. En kun je dat dan tegen elkaar afwegen? Een mooi poëtisch stukje dat jij mens hier neerzette ;=). L |
|
| Oorlam: | Woensdag, februari 02, 2005 13:03 |
| :)) allebei evenveel zou ik zeggen..woorden hebben ook een ziel (als ie niet verkocht is) | |
| MayadeBij: | Woensdag, februari 02, 2005 12:52 |
| Kom in mijn armen en slaap je roes uit ;) | |
| wijnand.: | Woensdag, februari 02, 2005 12:48 |
| mensen zijn meer dan woorden maar de uwe zijn een goddelijke spijs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||