tot straks...
Tot straks….
Ik trok m’n jas aan
ga ze halen bij de poort
regen valt nu in stromen
het maakt niet uit
‘k weet dat ze komen
dan gaat daar de telefoon
het is pieps
ze zegt gewoon….
ik kom later… “met een schaterlach”
ik zeg tot straks en hang op
regen valt nog op m’n kop
en denk, ze komen zo
alleen wat later
en ik lach
Tot straks!
Arie 19-07-2001
Reacties op dit gedicht
| Pieps: | Vrijdag, juli 27, 2001 03:03 |
| hahaha.. t'was ook wel erg komisch dat ik door het bed zakte toen ik je belde.. schiet weer in de lach als ik er aan terug denk... voel me ook wel schuldig dat ik je niet net iets eerder had gebeld...had ik jou een nate jas kunnen voorkomen... twas heerlijk om bij je te zijn lieve Arie... dikke knuffff en heel veel liefs jou mutsje pieps |
|
| Idster: | Zondag, juli 22, 2001 10:27 |
| *hahaha* Bedden die ff instrorten...tja...*hahaha* Het was lachen...en ARie...heerlijk he kan dat zijn lopen in de regen :) dikke knufffff Idster |
|
| Firebolt: | Zondag, juli 22, 2001 10:15 |
| Een beetje regen houd ons niet tegen..!! Bedden die ff instorten... tja... *hihi*..!! |
|
| erika: | Zondag, juli 22, 2001 09:52 |
| Ik weet zeker dat je een fantastische dag hebt gehad Arie, ondanks de regen. Liefs Erika |
|
Over dit gedicht
| Auteur: arie |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||