Na de vrije meningsuiting nu de persvrijheid
Alles lijkt opeens heel achterdochtig geschonden
Traditie en normen worden zo maar ontbonden
En er heerst in ons land een zekere bitterheid

Dit noemt men dan ons België het land der gastvrijheid
Maar onze nostalgie is voedsel voor de honden
Het waarom zullen wij waarschijnlijk nooit ontgronden
Want hoe dieper wij doorgronden des te meer ziltheid

Toch zullen ook deze wonden helen met ter tijd
Maar zal dit vergaan zonder te veel diepe wonden
Indien het nieuws niet meer vrij kan worden verzonden
Dan treft ons allen hier een blaam maar ook wereldwijd

Of is dit de nieuwe Europese gesteldheid
En wordt dit binnenkort opgevolgd met oorkonden
Waarom ook niet alles tot één euro afronden
Armoede is toch de zachte dood voor strijdbaarheid