Door klasgenoten,
de grond in getrapt,
om zijn bril en beugel,
werd veel gegrapt
het deed pijn,
en bij woorden bleef het niet,
als hij langs kwam lopen
volede je zijn verdriet
Inde pauze,
toen hij in een hoekje stond
gingen 2 jongens naar hem toe
en sloegen hem tegen de grond
Niemand die er wat tegen deed
iedereen was bang
maar hij was er zat van
het duurde al zo lang
na jarenlange pesterijen
is hij er mee gekapt
hij pakte zijn mes
en zette de volgende stap
Eindelijk voelde hij zich gelukkig
ookal was het voor zijn ouders niet echt fijn
laat hem toch asjeblieft op een plek zijn
waar hij gelukkig kan zijn
-hij verdient het-
Mary~ Lou: | Woensdag, juni 25, 2008 18:54 |
Rakend, en ook droef geschreven! Mooi! Liefs. |
|
_milky: | Woensdag, juni 25, 2008 16:52 |
heel mooi geschreven! | |
Tommie1: | Zaterdag, februari 05, 2005 14:50 |
heel mooi, het raakt me best wel. heel mooi gedicht marjolein. knuf xxx veel liefs, Tommie |
|
sunset: | Donderdag, februari 03, 2005 11:30 |
Als je dit kan 'voelend' verwoorden, als fictie, zul je nooit meer aan de zijlijn zwijgend kunnen toekijken. Mooi invoelend verwoord. Liefs / sunset |
|
Auteur: *shasa* | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 03 februari 2005 | ||
Thema's: |