nou meneer...
Nou meneer,
met uw groene vest,
heeft u enig idee,
dat u mijn leven verpest?!
Met uw verhalen,
over leven en dood,
en natuurlijk school,
maar weet u, ik ben al groot!
U heeft levens eraring,
drie keer meer als ik,
maar u denkt dat u wijzer bent,
ach man, stik!
U heeft ware liefdes gehad en,
u heeft van alles meegemaakt,
maar u heeft geen idee,
wat er in een mens omgaat.
Ik beledig en discrimineer niet,
want u bent iemand die ik niet ken,
en u mij,
dus laat me in mijn waarde,
ik ben wie ik ben!
* voor mijn "lieve" schoolmeester*
Reacties op dit gedicht
| Kelly Erens: | Dinsdag, februari 08, 2005 21:09 |
| Prachtig meer gezed, Heel erg beleefd geschreven, En terecht dat je het zo beschrijft, Prima gedaan, Ben trots op je. XxxxxX Kelly |
|
| Fortune: | Donderdag, februari 03, 2005 20:18 |
| prachtig neergezet.. Zo beleefd en kwaad.. Mooi gedaan! liefs, Samantha |
|
| sunset: | Donderdag, februari 03, 2005 11:32 |
| Zoooo ... je was inderdaad voelbaar boos. Duidelijk neergezet. Liefs / sunset |
|
| remie: | Donderdag, februari 03, 2005 08:12 |
| netjes neergezet... mooi... Liefs Remie | |
| Paul de Bruyn: | Donderdag, februari 03, 2005 08:05 |
| Aaah Wat "lief" :P Maar wel terecht geschreven, zo voel ik er ook vaak over Paul |
|
