Pescar muerte (dooie vis)
"Zeg Jacob, wil je thee?"
"Nou Anna, 'k zeg geen nee."
Eerst kijkt hij Anna na
richt dan zijn blik weer op de ka
twee vissersboten liggen aan de kant
één voer ooit onder zijn schippershand
aan die tijden van weleer
denkt Jacob meer en meer
toen leefde grote Berend nog
die viste kabeljauw en rog
maar eens sloeg Berend overboord
daarna heeft niemand meer van hem gehoord
Jacob junior, die voer ook mee
kwam op een dag niet terug van zee
Anna en hij waren een stukje leven kwijt
kon hij maar terug naar vóór die tijd
dan zou hij heel misschien
ook junior en Berend zien
Jacob voelt zich erg moe
en doet zijn ogen toe.
"Zeg Jacob, je thee is ingeschonken!"
Maar Jacob heeft 'm nooit meer opgedronken.
Reacties op dit gedicht
| Peter van der Linden: | Donderdag, februari 03, 2005 19:18 |
| Prachtig geschreven. Ik heb het met veel aandacht gelezen. Fijne avond, Liefs, Peter. |
|
| Raira: | Donderdag, februari 03, 2005 17:26 |
| wat een prachtig stukje geschiedenis zou ik bijna zeggen en zo mooi verwoord met zo'n triest maar toch rustig einde liefs Raira |
|
| psych: | Donderdag, februari 03, 2005 13:15 |
| mooi neergezet,,,liefs,,,psych,,, | |
| erje: | Donderdag, februari 03, 2005 12:39 |
| mooi neergezet stukje nostalgie dus Jacob is rustig naa junior en Berend gegaan liefs ereje |
|
| *~~~Glitter~~~*: | Donderdag, februari 03, 2005 12:06 |
| wow... stilte.... mooi verwoord/ liefs en xxx glitter |
|
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||