Ik zie de angst
in je ogen
en hersenspinsels
gedachtenloos
vastgezet in je brein
waar ze binnenkort
meer dan alleen een herrinering zullen zijn
Bang, bang voor je eigen gedachten
zie ik
hoe je wanhopig probeert
orde te scheppen in de chaos
maar daarbij vergeet
dat GEVOEL
hier de stoorzender is.
Uiting van angsten en verdriet
vind je te moeilijk
stel dat iemand het ziet?
Daarom een masker
gedachtenloos
vastgezet op je hoofd.
Niet meer los te krijgen
realiteit langzaam uitgedoofd
en hoop straks vervlogen.
Een spiegel is toch wel erg
confronterend...