Ik heb pijn, ik heb verdriet.
Is er dan echt niemand die het ziet?
Ze hebben het te druk,
En maken hun eigen wereldje liever niet stuk!
Soms voel ik me toch zo alleen,
Ook al zijn er allemaal mensen om me heen.
En niemand die het ziet!
Zijn het wel vrienden
als ik bij hen geen echte troost kan vinden?
Ik zie een goede vriend(in) als iemand die voor je klaarstaat..
Iemand waarmee je kunt lachen, huilen en lol mee kunt hebben...
Iemand die je uit je nood wilt redden..
Ook al hebben sommige altijd dingen lopen beloven...
En ik maak steeds de fout, ik blijf er altijd in geloven.
In moeilijke tijden leer ik ze kennen.
Ik neem nu een snel besluit..
Ik kan maar beter wat positiever gaan denken,
Over bepaalde dingen in m'n leven.
Doe er niet alleen mezelfs maar ook andere pijn mee.
Het verleden zal ik nooit vergeten,
maar moet mensen gaan vergeven om verder te gaan met mijn leven..
En meer aandacht aan echte vrienden schenken.
Enkelen van hen zijn het echt wel waard...!!!!!!!
Auteur: Dineke Wilkens | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 03 februari 2005 | ||
Thema's: |