,,,een deken vreugd,,,
als vale kleur mijn ogen met valse lach doet juichen
en jou ontreddering slaat toe in stil geween
is het mijn verwrongen besef,
dat ik strijd voor een vaandel zonder eer
te leven met bevuilde tranen
waarvan het zout reeds is uitgehuild
ben ik uitgeput als samen alle sterren
zich gaan doven doen ineens
geen bloem zal zijn kleur nog doen stralen
als het duister mij omringt,
mijn stille wonder,is jouw liefde
wanneer ik hoopvol aanschouw
en je gezicht ontdek als een Engel
die door God's liefde is omringt
met duizend wensen naar mij is gezonden
en mij zal toedekken als een deken van vreugd
Psychin
Reacties op dit gedicht
| Lieverdje: | Donderdag, februari 03, 2005 19:31 |
| Super-schitterend verwoord! Duim omhoog voor dit gedicht! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: L!a |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||