Gevangen in mijn eigen gedachte
Alles komt zo snel
Het een is nog niet verwerkt of het ander staat al klaar
Mn gedachte ruziën
Een groot slagveld in m’n hoofd
Gevangen, m’n gedachten zitten gevangen
Alsof er tralies in m’n hoofd zitten
Er niets kan ontsnappen
Ik wil bevrijd worden
Maar niemand die weet waar ik ben
Niemand die mijn geschreeuw hoort
Jij je hoort me wel
Maar ook jij krijgt mijn tralies niet kapot
Door de jaren heen zijn ze sterker geworden
Langzaam sluit ik me af van alles
Niets dringt er doorheen
Alleen wat een sleutel heeft
Wat me op de juiste plaats raakt
De sleutel heb ik ingeslikt
En de poort zal nooit meer open staan