Standvastigheid
Ik loop twee passen voor eigen gedachtes,
nooit de kracht gehad naar mezelf te luisteren,
onmacht en macht pronken overheersend,
mijn levensdrank op basis van een verleden,
Ik zou willen zingen als het groene gras,
me niet zou verleiden om enkel te luisteren,
naar iets dat we stilte noemen,
maar in wezen sprakeloosheid is,
Dus probeer ik stilte maar te proeven,
sluit mijn ogen en weet dat ik door moet lopen,
omdat we stilstaand geen functie vervullen,
als enkel standvastigheid,
Reacties op dit gedicht
| druppeltje: | Zaterdag, februari 05, 2005 14:55 |
| heel erg mooi, af en toe stilstaan omdat met volle kracht voor te gaan... liefs drup |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||