weet je het nog
Weet je het nog
Weet je het nog
Die allereerste keer
Geweldig was het
Ik vergeet het nooit meer
Onzeker en verlegen
Keken we elkaar aan
Wie zou nu het eerst
Aan het zoenen gaan
Ik trilde over mijn lijf
Nam geen initiatief
Gelukkig begon jij
Dat vond ik wel lief
Je handen streelden
Zacht mijn gezicht
daarna zoende je mij
Teder en licht
Je gaf mij vleugels
Liet mij zweven
Weet je het nog, die eerste zoen
Die jij me hebt gegeven
Reacties op dit gedicht
| Fortune: | Zaterdag, februari 05, 2005 17:15 |
| koester die herinnering maar.. Heerlijk voor je! liefs, Samantha |
|
| char-lottie14: | Zaterdag, februari 05, 2005 16:25 |
| heerlijk , je eerste zoen .. |
|
| lommert: | Zaterdag, februari 05, 2005 16:13 |
Wist ik veel van wat het was Alleen van jochies onder elkaar En iedereen had al wel gekust En ik ook: reken maar:) maar er was nog nooit wat gebeurd tussen pochen en het doen Liepen allemaal van die pochers En wisten ook niets van een zoen Wat was ik verlegen, och pielemenneke:) Zo verlegen aan het water Zo donker als de pest Geen maan herinner ik me later Ogen waren bedekt door het duister En op de tast zocht ik haar |
|
| psych: | Zaterdag, februari 05, 2005 15:59 |
| lief,dus zo kan je ook zijn,,,ha,,,liefs,,,psych,,, | |
| Ton Rijkers: | Zaterdag, februari 05, 2005 15:42 |
| Reken maar...Als de dag van gisteren....Wat dacht jij dan? Groetjes, Ton |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||