over, einde, weg
Het is uit,
verleden tijd
het was voor hem over,
heeft hij dan spijt?
De tijd ging erg snel,
Ik zag het einde niet aankomen
Nu is hij weg, voel me leeg, alleen
Ik kan alleen nog van ‘samen’ dromen
Hoe kan het gevoel weg zijn?
Wat heeft die omkeer toch gemaakt?
Waarom heb ik het niet zien aankomen?
Heb ik dan nooit zijn hart geraakt?
Al die keren ‘ik hou van je’
Is daar dan niets van waar?
Wanneer ik eraan terug denk voel ik vreemd,
Ik voel me nu o-zo raar.
Was het maar een grote enge droom
Opende ik nu maar mijn ogen
Want ik leef in een waas, een roes
Ik kan het nog steeds niet geloven
5 februari 2005
Reacties op dit gedicht
| g.c. ikketje: | Zaterdag, februari 05, 2005 23:13 |
| ... meisie toch, ik weet dat je er niks aan heb dat ik zeg dat ik het heel erg voor je vindt, maar toch. Je redt het!! Sterkte meisie Liefs, Mariss |
|
| Will Hanssen: | Zaterdag, februari 05, 2005 21:50 |
| Wel droevig, maar erg mooi verwoord. Ik wens je veel sterkte! Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: davelonne | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||