Tijd glijd traag voorbij,
De leegte ,
Vult me helemaal.
Wat is het nog waard?
De leegte overmeestert me,
Tranen in mijn hoofd,
Ik geraak ze niet meer kwijt.
Het verdriet,
Het glas,
Ik daag mezelf uit.
Blaas bellen,
Gevuld met verdriet,
Verdwijn!
Ze dansen in de wind.
Ze spatten open,
Ver weg van mij,
Niet meer in mijn gezicht.
Verdwijn!
De tijd,
Het geduld,
De pijn.
De zeepbellen,
Waar is de weg ,
Terug naar de werkelijkheid,
Haal me uit dit lege dromerig bestaan,
Weet niet meer wat ik doe.
Engel,
Vul de leegte,
Met je liefde,
Berg het glas op,
En blaas mee zeepbellen,
Op de depri muziek.