emotieloos
Je lippen zwijgend op elkaar
Je ogen schreeuwden woedend
Met de handen in het haar
Druk gebaren makend
De pijn
-want God het doet zo'n pijn-
Die pijn die maar bleef steken
De hemel leeg, emotieloos
De zon had ons ontweken
Je ogen gesloten voor mijn aanblik
De woede was verdwenen
Alles wat nog overbleef
Was aan ons verschenen
Het was pijn
-want God het doet zo'n pijn-
Die pijn zal blijven steken
Reacties op dit gedicht
| lotje3000: | Zondag, februari 06, 2005 21:02 |
| echt heel mooi beschreven... ik zie het helemaal voor me | |
| Innerchild: | Zondag, februari 06, 2005 20:39 |
| mooi neegezet ... het vedriet maar vooral ook de onmacht is duidelijk voelbaar ... ik vind het knap, hoor ! Greetz, Innerchild |
|
| Twisted Angel: | Zondag, februari 06, 2005 20:06 |
| in 1 woord : wauw !! sterkte [F] xxxTwisted |
|
Over dit gedicht
| Auteur: boemerangkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||